Kerst en oud&nieuw om nooit te vergeten!
Door: Lisette Landsman
Blijf op de hoogte en volg Lisette
02 Januari 2014 | Nieuw Zeeland, Picton
Happy new year iedereen!
De afgelopen week was naast heel erg onvergetelijk, ook een beetje raar zo zonder familie en vrienden.
De dag voor kerst zijn we in Rotorua door Corrinne opgehaald en meegenomen naar het huis van haar ouders in Whakatane. Hier zijn we zo ongelooflijk warm ontvangen dat we eigenlijk na drie dagen al niet meer weg wilden. Kerst is hier ietsjes anders als in Nederland. Je hebt in Nieuw Zeeland namelijk Christmas Eve, Christmasday (1e kerstdag) en Boxingday (2e kerstdag). Aangezien Nieuw Zeeland heel groot is en de jongeren vaak studeren in een grote stad, komen zij eens per jaar weer allemaal terug bij hun ouders en dat is met kerst. Op kerstavond gaan alle jongeren Whakatane (net zo groot als Assendelft) in om elkaar weer te zien en flink te feesten. Samen met Corrinne zijn we naar de plaatselijke kroeg geweest en dit was heel grappig om mee te maken. Het geeft misschien een indruk als ik zeg dat het een soort kermis en reünie in één was!
Op Christmasday gaat iedereen bij familie langs en dus zijn we overal naartoe gesleept. 'S middags gingen we eten bij de moeder van Donna (Corrinne der moeder). We aten koude salades omdat het met kerst altijd zo ontzettend warm is dat je absoluut geen trek hebt in warm eten. Helaas mochten we zo'n kerst niet meemaken want het was grauw en nat buiten. Ondanks dat hebben we heerlijk gegeten! 'S middags zijn we terug gegaan naar de boerderij want de koeien moesten op Christmasday gewoon werken en dus moest er gemolken worden. 'S avonds zijn we naar de andere oma toegegaan. Een heerlijke vrouw die 50 jaar geleden uit Nederland was vertrokken met haar man en nog steeds beter Nederlands dan Engels praatte. Hier werden we zoals echt Nederlandse oma's doen, helemaal volgestopt met lekkere dingen!
2e kerstdag is in Nieuw Zeeland Boxingday. Dit is de dag waarop iedereen uitrust van Christmasday en de grote uitverkoop begint. En groot is groot. In elke winkel gaat bijna alles voor minimaal 50% de winkel uit! Gelukkig doet de familie Smit hier niet aan mee en dus zijn we met Corrinne, haar zusje Tania en haar vriend Sam naar een waterval geweest. Dit was de eerste bijzondere plek die eens niet toeristisch was en ook nog eens hartstikke mooi! Na een wandeling van een half uur kwamen we bij een rustig stukje van de rivier en daar zijn we even gaan zwemmen. Met de lunch waren we weer terug op de boerderij en daarna zijn Lisanne en ik naar een Maori huis geweest. Dit was een hele interessante maar ook hele grappige aangelegenheid. Na een korte introductie werden we op zijn typische Maori's welkom geheten in hun ontmoetingshuis. Dit werd gedaan door middel van een Hauka (Je weet wel zo'n Nieuw Zeelandse dans die ze bij de Rugby altijd doen), een lied, een toespraak en als kers op de taart een neus-neus aanraking. Beetje raar, maar goed we hebben alles maar op ons af laten komen. Het fijne was dat de rondleiding alleen door ons tweetjes werd bezocht dus lachen was absoluut niet mogelijk. Het kostte wat moeite!! Nadat we officieel welkom waren geheten, kregen we een hele leuke lichtshow te zien over het ontstaan van Whakatane en de Maori bevolking. Als afsluiting kregen we eten, wat namelijk één van de belangrijkste dingen is in de cultuur van de Maori's! Na dit cultureel verantwoorde middagje hebben we de dag afgesloten bij de moeder van Donna door het opeten van de restjes van Christmasday.
Na drie dagen bij de Familie Smit te zijn geweest, was het tijd voor afscheid nemen. Na drie super leuke dagen en hun ontzettende gastvrijheid en enthousiasme was dit best moeilijk. Gelukkig zien we 'Kiwi' (Corrinne) over een paar maanden weer over de Nederlandse wegen scheuren! 'S ochtends hebben we de bus gepakt vanuit Whakatane naar Wellington, de hoofdstad van Nieuw Zeeland. De reis duurde uiteindelijk in totaal 12 uur omdat onze bus waarop we moesten overstappen een uur vertraging had. 'S avonds laat liepen we bepakt en bezakt naar het hostel. Dit was het eerste hostel in Nieuw Zeeland dat gigantische tegenviel. Het was groot, vies en de spreektaal was Duits! Ook in Wellington was vrij weinig te beleven dus in de vier dagen voor oud en nieuw hebben we niet veel meer gedaan dan uitslapen, koffie drinken en een beetje door de stad heen slenteren. Toch waren er ook wel een aantal dingen leuk aan Wellington hoor... We zijn naar de oude en nieuw St. Pauls Cathedral geweest. De oude, kleine kathedraal was erg mooi van binnen met oude elementen. De nieuwe kathedraal daarentegen was mega groot en veels te modern en strak ingericht. Daarnaast zijn we ook naar het Te Papa museum geweest, het nationaal museum van Nieuw Zeeland met ongeveer alle informatie die je kan vertellen over het land. Aangezien Lisanne en ik beide cultuurbarbaren zijn, hebben we het in dit zes verdiepingen grote gebouw niet langer volgehouden dan 1,5 uur. In weet het, erg slecht! Tenslotte zijn we naar de film geweest, The secret life of Walter Mitty. Als hij in Nederland uitkomt, zeker heen gaan!!
En toen was daar de laatste dag van 2013. Dit hebben we samen met Mandy (het meisje uit Wormer dat we in Rotorua tegenkwamen) gevierd. En hoe... In Nieuw Zeeland hebben ze namelijk geen speciale rituelen. Geen oliebollen, geen champagne en zelfs geen vuurwerk!! Als eerst zijn we daarom uit eten gegaan in een steakhouse. Met een voor-, hoofd- en nagerecht echt zo niet backpackersproof! Maar ach het was de laatste dag van 2013! De rest van de avond hebben we doorgebracht in een Ierse pub waar livemuziek was. Opzich nog best gezellig. Om 12 uur was daar dan het nieuw jaar, 12 uur eerder dan in Nederland! De Nieuw Zeelanders gaan even uit hun plaat en vertrekken dan allemaal weer naar huis. Niet echt de Europese manier van het nieuwe jaar vieren dus! Evengoed hebben we ons nog even goed vermaakt en zijn toen redelijk vroeg weer naar het hostel terug gegaan. De volgende ochtend toen wij al ruim waren uitgecheckt, was het in Nederland ook nieuwjaar en dus toch even wifi getapt in het infocentrum om het thuisfront happy new year te wensen.
De eerste dag van het nieuw jaar was het typisch Nederlands weer. Regen, regen en bakken met regen. Uit ellende zijn we samen met Mandy maar een puzzel gaan maken in het hostel. 'S avonds om 8 uur hebben we de ferry naar het zuider eiland genomen. Met als strijdwapen mijn niet-zeeziek-worden-pilletjes was de bootreis goed te doen en kwamen we om 11 uur aan in Picton. Hier zitten we de komende 2 dagen nog omdat het behoorlijk druk was bij de KiwiExperience bus. Op 4 januari beginnen we daarom helaas pas onze trip over het zuider eiland. In een giga vaart gaan we het hele eiland rond langs de highlights. Waarschijnlijk gaan we zo snel dat we maar goed moeten opletten wat er nog meer te doen is. Want Nieuw Zeeland... Daar komt ik ooit nog eens terug!!!!
Liefs!
Ps. De Canyon swing komt steeds dichterbij... Aaaaaaaaah!
De afgelopen week was naast heel erg onvergetelijk, ook een beetje raar zo zonder familie en vrienden.
De dag voor kerst zijn we in Rotorua door Corrinne opgehaald en meegenomen naar het huis van haar ouders in Whakatane. Hier zijn we zo ongelooflijk warm ontvangen dat we eigenlijk na drie dagen al niet meer weg wilden. Kerst is hier ietsjes anders als in Nederland. Je hebt in Nieuw Zeeland namelijk Christmas Eve, Christmasday (1e kerstdag) en Boxingday (2e kerstdag). Aangezien Nieuw Zeeland heel groot is en de jongeren vaak studeren in een grote stad, komen zij eens per jaar weer allemaal terug bij hun ouders en dat is met kerst. Op kerstavond gaan alle jongeren Whakatane (net zo groot als Assendelft) in om elkaar weer te zien en flink te feesten. Samen met Corrinne zijn we naar de plaatselijke kroeg geweest en dit was heel grappig om mee te maken. Het geeft misschien een indruk als ik zeg dat het een soort kermis en reünie in één was!
Op Christmasday gaat iedereen bij familie langs en dus zijn we overal naartoe gesleept. 'S middags gingen we eten bij de moeder van Donna (Corrinne der moeder). We aten koude salades omdat het met kerst altijd zo ontzettend warm is dat je absoluut geen trek hebt in warm eten. Helaas mochten we zo'n kerst niet meemaken want het was grauw en nat buiten. Ondanks dat hebben we heerlijk gegeten! 'S middags zijn we terug gegaan naar de boerderij want de koeien moesten op Christmasday gewoon werken en dus moest er gemolken worden. 'S avonds zijn we naar de andere oma toegegaan. Een heerlijke vrouw die 50 jaar geleden uit Nederland was vertrokken met haar man en nog steeds beter Nederlands dan Engels praatte. Hier werden we zoals echt Nederlandse oma's doen, helemaal volgestopt met lekkere dingen!
2e kerstdag is in Nieuw Zeeland Boxingday. Dit is de dag waarop iedereen uitrust van Christmasday en de grote uitverkoop begint. En groot is groot. In elke winkel gaat bijna alles voor minimaal 50% de winkel uit! Gelukkig doet de familie Smit hier niet aan mee en dus zijn we met Corrinne, haar zusje Tania en haar vriend Sam naar een waterval geweest. Dit was de eerste bijzondere plek die eens niet toeristisch was en ook nog eens hartstikke mooi! Na een wandeling van een half uur kwamen we bij een rustig stukje van de rivier en daar zijn we even gaan zwemmen. Met de lunch waren we weer terug op de boerderij en daarna zijn Lisanne en ik naar een Maori huis geweest. Dit was een hele interessante maar ook hele grappige aangelegenheid. Na een korte introductie werden we op zijn typische Maori's welkom geheten in hun ontmoetingshuis. Dit werd gedaan door middel van een Hauka (Je weet wel zo'n Nieuw Zeelandse dans die ze bij de Rugby altijd doen), een lied, een toespraak en als kers op de taart een neus-neus aanraking. Beetje raar, maar goed we hebben alles maar op ons af laten komen. Het fijne was dat de rondleiding alleen door ons tweetjes werd bezocht dus lachen was absoluut niet mogelijk. Het kostte wat moeite!! Nadat we officieel welkom waren geheten, kregen we een hele leuke lichtshow te zien over het ontstaan van Whakatane en de Maori bevolking. Als afsluiting kregen we eten, wat namelijk één van de belangrijkste dingen is in de cultuur van de Maori's! Na dit cultureel verantwoorde middagje hebben we de dag afgesloten bij de moeder van Donna door het opeten van de restjes van Christmasday.
Na drie dagen bij de Familie Smit te zijn geweest, was het tijd voor afscheid nemen. Na drie super leuke dagen en hun ontzettende gastvrijheid en enthousiasme was dit best moeilijk. Gelukkig zien we 'Kiwi' (Corrinne) over een paar maanden weer over de Nederlandse wegen scheuren! 'S ochtends hebben we de bus gepakt vanuit Whakatane naar Wellington, de hoofdstad van Nieuw Zeeland. De reis duurde uiteindelijk in totaal 12 uur omdat onze bus waarop we moesten overstappen een uur vertraging had. 'S avonds laat liepen we bepakt en bezakt naar het hostel. Dit was het eerste hostel in Nieuw Zeeland dat gigantische tegenviel. Het was groot, vies en de spreektaal was Duits! Ook in Wellington was vrij weinig te beleven dus in de vier dagen voor oud en nieuw hebben we niet veel meer gedaan dan uitslapen, koffie drinken en een beetje door de stad heen slenteren. Toch waren er ook wel een aantal dingen leuk aan Wellington hoor... We zijn naar de oude en nieuw St. Pauls Cathedral geweest. De oude, kleine kathedraal was erg mooi van binnen met oude elementen. De nieuwe kathedraal daarentegen was mega groot en veels te modern en strak ingericht. Daarnaast zijn we ook naar het Te Papa museum geweest, het nationaal museum van Nieuw Zeeland met ongeveer alle informatie die je kan vertellen over het land. Aangezien Lisanne en ik beide cultuurbarbaren zijn, hebben we het in dit zes verdiepingen grote gebouw niet langer volgehouden dan 1,5 uur. In weet het, erg slecht! Tenslotte zijn we naar de film geweest, The secret life of Walter Mitty. Als hij in Nederland uitkomt, zeker heen gaan!!
En toen was daar de laatste dag van 2013. Dit hebben we samen met Mandy (het meisje uit Wormer dat we in Rotorua tegenkwamen) gevierd. En hoe... In Nieuw Zeeland hebben ze namelijk geen speciale rituelen. Geen oliebollen, geen champagne en zelfs geen vuurwerk!! Als eerst zijn we daarom uit eten gegaan in een steakhouse. Met een voor-, hoofd- en nagerecht echt zo niet backpackersproof! Maar ach het was de laatste dag van 2013! De rest van de avond hebben we doorgebracht in een Ierse pub waar livemuziek was. Opzich nog best gezellig. Om 12 uur was daar dan het nieuw jaar, 12 uur eerder dan in Nederland! De Nieuw Zeelanders gaan even uit hun plaat en vertrekken dan allemaal weer naar huis. Niet echt de Europese manier van het nieuwe jaar vieren dus! Evengoed hebben we ons nog even goed vermaakt en zijn toen redelijk vroeg weer naar het hostel terug gegaan. De volgende ochtend toen wij al ruim waren uitgecheckt, was het in Nederland ook nieuwjaar en dus toch even wifi getapt in het infocentrum om het thuisfront happy new year te wensen.
De eerste dag van het nieuw jaar was het typisch Nederlands weer. Regen, regen en bakken met regen. Uit ellende zijn we samen met Mandy maar een puzzel gaan maken in het hostel. 'S avonds om 8 uur hebben we de ferry naar het zuider eiland genomen. Met als strijdwapen mijn niet-zeeziek-worden-pilletjes was de bootreis goed te doen en kwamen we om 11 uur aan in Picton. Hier zitten we de komende 2 dagen nog omdat het behoorlijk druk was bij de KiwiExperience bus. Op 4 januari beginnen we daarom helaas pas onze trip over het zuider eiland. In een giga vaart gaan we het hele eiland rond langs de highlights. Waarschijnlijk gaan we zo snel dat we maar goed moeten opletten wat er nog meer te doen is. Want Nieuw Zeeland... Daar komt ik ooit nog eens terug!!!!
Liefs!
Ps. De Canyon swing komt steeds dichterbij... Aaaaaaaaah!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
