Melbourne en omstreken
Door: Lisette Landsman
Blijf op de hoogte en volg Lisette
12 Februari 2014 | Australië, Melbourne
Goedemorgen Nederland!
Hier mijn bijna laatste berichtje vanuit Australie. Het zit er bijna op. De vorige keer ben ik geeindigd in Alice Springs. Na een nachtje zijn we hard hollend daar weggegaan. We hebben het vliegtuig gepakt richting Melbourne. Dit was een belevenis op zich en even dacht ik het niet te overleven. De vliegvaartmaatschappij was dan ook drie keer zo goedkoop als de anderen en dat was duidelijk te merken. De drie uur durende rit was als een achtbaan rit en ik was dan ook blij geland te zijn! Nadat we onze bagage hadden opgehaald uit een loods, zijn we we met de taxi naar de stad gegaan. Ja je leest het goed, met de taxi. Die was namelijk goedkoper dan het openbaar vervoer. Heel bijzonder!
Woensdag 5 februari hebben we een dagje sightseeing gedaan in Melbourne. Met de backpackers bijbel onder de arm zijn we de Lonely Planet sightseeing walk gaan doen. Melbourne is niet heel groot, maar wel ontzettend gezellig. 'S avonds zijn we met Nele en Nick die we van de Outback tour konden, naar de Queen Victoria Night Market geweest. Dit is een giga grote markt met heel veel verschillende sorten eettentjes. En het belangrijkste voor een backpacker: heel cheap!
Op donderdag hebben we onze campervan opgehaald bij de Travellers Autobarn. In vijf dagen zijn we namelijk een roadtripje gaan doen langs de bekendste weg van Australie: de Great Ocean Road. Daarbij in de buurt ligt het Grampians National Park en die hebben we op de terugweg ook nog even meegepakt. Nele en Nick bleken op dezelfde dag ook een auto te gaan huren bij dezelfde verhuurmaatschappij en daarom besloten we samen te beginnen aan onze trip. Vanuit de drukke stad zijn we richting Geelong en het begin van het Great Ocean Road in Torquay gereden. Bij een klein strandje zijn we gestopt om een frisse duik te nemen. Helaas was de stroming hier ontzettend sterk en de golven giga hoog. Zwemmen lukte hier dus niet erg. Vanuit Bells Beach zijn we doorgereden naar Apollo Bay waar we onze eerste camping hebben opgezocht. Er bleken op die camping meerdere vrienden van Nick te zijn. Tot ons ongenoegen stonden we toen met zo'n 25 andere Duitsers op een camping. Duitsers zijn over het algemeen niet het meest sociale soort als het gaat om de taal. Ze weigeren Engels te praten en dus zaten we de hele avond naar Duits te luisteren. Niet heel fijn!
Vrijdag hebben we onze weg vervolgd richting de belangrijkste trekplijster van de Great Ocean Road: de Twelve Apostles. Pas nu kwam de vrijheid van een campervan echt tot uiting want op elke mooie plaats zijn we gestopt. Het was slechts 70 kilometer naar de Twelve Apostles, maar we hebben hier de hele dag over gedaan. De Great Ocean Road is zeker een van de mooiste routes van de wereld. Het was dan ook bijzonder te zien dat bijna geen enkele plek langs de Great Ocean Road erg veel bezoekers trok. Alleen bij de Twelve Apostles was het een druk van jewelste! Busladingen Japanners die staan te duwen en na elke stap een nieuwe Selfie maken. Ongelooflijk! De Twelve Apostles was dan ook erg mooi, maar de Grotto en de London Bridge die even verder op de route lagen, deden er niet bij onder! Tegen het einde van de dag hebben we in Peterborough een camping opgezocht.
Het laatste stuk van de Great Ocean Road hebben we op zaterdag gedaan. Het was nog maar 60 kilometer richting Warrnambool. Ook nu zijn we weer overal gestopt waar we wilden en pas na de middag zijn we vanaf de Great Ocean Road richting de Grampians gereden. Onderweg kwamen we wederom weer een bordje 'Scenic View' tegen en deze konden we niet negeren. Gelukkig hebben we deze niet genegeerd want vanaf Mount Rouse had je een enorm mooi uitzicht over de gehele omgeving en kon je de Grampians al zien liggen. Vanaf Mount Rouse zijn we doorgereden naar een dorpje vlak voor de Grampians. Hier hebben we getankt en in het informatie centrum gekeken naar de belangrijkste bezienswaardigheden in het park. Hier werd ons verteld dat het hele Noordelijke gedeelte van het park was afgesloten in verband met bosbranden. Zoals in Nederland ook op het nieuws is, zijn er in de staat Victoria ontzettend veel bosbranden en helaas ook in en rondom de Grampians. Grote stukken natuur zijn hier zwart, ontzettend zonde om te zien! Aangezien bijna alle bezienswaardigheden in het Noordelijke gedeelte van het park zijn, konden we weinig doen. Onderweg richting de camping in het park zijn we gestopt bij een groot meer en een waterval. Door de droogte in het gebied kwam er een klein straaltje uit de waterval. In het informatiecentrum in het park zelf hebben we geinformeerd naar campings die open waren. Gelukkig waren er twee campings waaruit we konden kiezen en dus konden we overnachten in het Nationale Park. Wat was dat heerlijk, lekker in de natuur! Heel stoer dacht ik 's avonds nog even een rondje in mijn eentje over de camping te lopen en dat heb ik geweten. Onderweg kwam ik een wilde Kangoeroe tegen en deze zag er niet zo lief uit als in de diertuin. Deze staande kangoeroe was namelijk net zo groot als mij en in een bokswedstrijdje had ik geen zin. Vrij snel was ik dan ook weer terug bij de campervan!
Op de vierde dag hebben we de enige wandeling die open was in het park gedaan. Het was een wandeling naar de top van de Mount William. Vanaf de parkeerplaats was het nog twee kilometer naar boven lopen. Mijn conditie is er in de afgelopen vier maanden niet erg op vooruit gegaan en puffend kwamen we dan ook boven. Vanaf de berg had je een gigantisch mooi uitzicht over het gehele nationale park. WAUW! Helaas was dit de enige bezienswaardigheid die open was en daarom zijn we tegen de lunch alweer weggereden uit de Grampians. Net buiten het park was nog een uitzichtpunt waar we hebben gelunched en vooral genoten van de omgeving. Tegen het einde van de middag reden we naar Ballarat. Helaas dacht de TomTom dat een begraafplaats hetzelfde was als een camping en dus duurde het even voordat we een echte camping voor levende personen hadden gevonden. Uiteindelijk hadden we een camping gevonden en hebben we onze laatste Cider opgedronken op een geslaagde roadtrip.
Afgelopen maandag hebben we de auto weer ingeleverd bij de Travellers AutoBarn. Nadat we even in Ballarat hadden rondgekeken, zijn we onze weg terug vervolgd richting Melbourne. De afspraak met de verhuurmaatschappij was dat de auto door de wasstraat was gehaald. Zoals we in Nederland gewend zijn, is een wasstraat zo'n grote machine die je auto schoonmaakt. In Australie is een wasstraat, een tweetal mannen die je auto schoonmaken terwijl jij op het terras een kopje koffie drinkt. Een hele bijzondere bedoening. Even voelde ik me deze vakantie rijk!
Na vijf dagen campervan sliepen we gister weer in het hostel. Even wennen na vijf dagen rust! Gister zijn we op een dagtrip naar Phillip Island geweest. Dit eilandje ten zuiden van Melbourne staat bekend om zijn pinguin parade. Zo'n 35.000 pinguins van 20 cm groot komen 's avonds na zonsondergang aan wal om te slapen. Tot zonsondergang heeft de tourguide ons het eiland laten zien. Tegen 8 uur zijn we naar het strand gereden waar de pinguin parade was. Het was een mega toeristische bedoening met tribunes op het strand en zo'n 40 tourbussen. Aangezien de Japanners niet in het zand gingen zitten, konden wij mooi op de eerste rij een plekje in het zand uitzoeken. Tegen zonsondergang waren we al half onderkoeld en zagen we nog steeds geen pinguin. Uiteindelijk na een uur gewacht te hebben kwam de eerste pinguin. Een grappig bedoening aangezien ze niet in hun eentje de zee uit durfden. Ze zijn zo klein dat ze bij elke golf weer teruggeslagen worden in de zee. Na tien pogingen en in groepjes van minimaal tien kwamen ze het water uit. Helaas hebben we de ruim 35.000 pinquins niet gezien, maar bleef het aantal hangen rond de 70. Het was dus een beetje een domper. Ondanks dat was het toch wel vermakelijk om te pinguins zo te zien klunsen!
Vandaag hebben we nog een dagje doorgebracht in Melbourne en vrij weinig gedaan. Morgen vertrekken we met de dagbus van 14 uur richting Sydney voor onze laatste dagen hier in Australie! Er staat nog een dagtrip naar de Blue Mountains op het programma omdat we deze in de eerste dagen niet hebben kunnen doen door de bosbranden. Ze blijven ons achtervolgen...
Tot over een paar dagen in Nederland!
Liefs.
Hier mijn bijna laatste berichtje vanuit Australie. Het zit er bijna op. De vorige keer ben ik geeindigd in Alice Springs. Na een nachtje zijn we hard hollend daar weggegaan. We hebben het vliegtuig gepakt richting Melbourne. Dit was een belevenis op zich en even dacht ik het niet te overleven. De vliegvaartmaatschappij was dan ook drie keer zo goedkoop als de anderen en dat was duidelijk te merken. De drie uur durende rit was als een achtbaan rit en ik was dan ook blij geland te zijn! Nadat we onze bagage hadden opgehaald uit een loods, zijn we we met de taxi naar de stad gegaan. Ja je leest het goed, met de taxi. Die was namelijk goedkoper dan het openbaar vervoer. Heel bijzonder!
Woensdag 5 februari hebben we een dagje sightseeing gedaan in Melbourne. Met de backpackers bijbel onder de arm zijn we de Lonely Planet sightseeing walk gaan doen. Melbourne is niet heel groot, maar wel ontzettend gezellig. 'S avonds zijn we met Nele en Nick die we van de Outback tour konden, naar de Queen Victoria Night Market geweest. Dit is een giga grote markt met heel veel verschillende sorten eettentjes. En het belangrijkste voor een backpacker: heel cheap!
Op donderdag hebben we onze campervan opgehaald bij de Travellers Autobarn. In vijf dagen zijn we namelijk een roadtripje gaan doen langs de bekendste weg van Australie: de Great Ocean Road. Daarbij in de buurt ligt het Grampians National Park en die hebben we op de terugweg ook nog even meegepakt. Nele en Nick bleken op dezelfde dag ook een auto te gaan huren bij dezelfde verhuurmaatschappij en daarom besloten we samen te beginnen aan onze trip. Vanuit de drukke stad zijn we richting Geelong en het begin van het Great Ocean Road in Torquay gereden. Bij een klein strandje zijn we gestopt om een frisse duik te nemen. Helaas was de stroming hier ontzettend sterk en de golven giga hoog. Zwemmen lukte hier dus niet erg. Vanuit Bells Beach zijn we doorgereden naar Apollo Bay waar we onze eerste camping hebben opgezocht. Er bleken op die camping meerdere vrienden van Nick te zijn. Tot ons ongenoegen stonden we toen met zo'n 25 andere Duitsers op een camping. Duitsers zijn over het algemeen niet het meest sociale soort als het gaat om de taal. Ze weigeren Engels te praten en dus zaten we de hele avond naar Duits te luisteren. Niet heel fijn!
Vrijdag hebben we onze weg vervolgd richting de belangrijkste trekplijster van de Great Ocean Road: de Twelve Apostles. Pas nu kwam de vrijheid van een campervan echt tot uiting want op elke mooie plaats zijn we gestopt. Het was slechts 70 kilometer naar de Twelve Apostles, maar we hebben hier de hele dag over gedaan. De Great Ocean Road is zeker een van de mooiste routes van de wereld. Het was dan ook bijzonder te zien dat bijna geen enkele plek langs de Great Ocean Road erg veel bezoekers trok. Alleen bij de Twelve Apostles was het een druk van jewelste! Busladingen Japanners die staan te duwen en na elke stap een nieuwe Selfie maken. Ongelooflijk! De Twelve Apostles was dan ook erg mooi, maar de Grotto en de London Bridge die even verder op de route lagen, deden er niet bij onder! Tegen het einde van de dag hebben we in Peterborough een camping opgezocht.
Het laatste stuk van de Great Ocean Road hebben we op zaterdag gedaan. Het was nog maar 60 kilometer richting Warrnambool. Ook nu zijn we weer overal gestopt waar we wilden en pas na de middag zijn we vanaf de Great Ocean Road richting de Grampians gereden. Onderweg kwamen we wederom weer een bordje 'Scenic View' tegen en deze konden we niet negeren. Gelukkig hebben we deze niet genegeerd want vanaf Mount Rouse had je een enorm mooi uitzicht over de gehele omgeving en kon je de Grampians al zien liggen. Vanaf Mount Rouse zijn we doorgereden naar een dorpje vlak voor de Grampians. Hier hebben we getankt en in het informatie centrum gekeken naar de belangrijkste bezienswaardigheden in het park. Hier werd ons verteld dat het hele Noordelijke gedeelte van het park was afgesloten in verband met bosbranden. Zoals in Nederland ook op het nieuws is, zijn er in de staat Victoria ontzettend veel bosbranden en helaas ook in en rondom de Grampians. Grote stukken natuur zijn hier zwart, ontzettend zonde om te zien! Aangezien bijna alle bezienswaardigheden in het Noordelijke gedeelte van het park zijn, konden we weinig doen. Onderweg richting de camping in het park zijn we gestopt bij een groot meer en een waterval. Door de droogte in het gebied kwam er een klein straaltje uit de waterval. In het informatiecentrum in het park zelf hebben we geinformeerd naar campings die open waren. Gelukkig waren er twee campings waaruit we konden kiezen en dus konden we overnachten in het Nationale Park. Wat was dat heerlijk, lekker in de natuur! Heel stoer dacht ik 's avonds nog even een rondje in mijn eentje over de camping te lopen en dat heb ik geweten. Onderweg kwam ik een wilde Kangoeroe tegen en deze zag er niet zo lief uit als in de diertuin. Deze staande kangoeroe was namelijk net zo groot als mij en in een bokswedstrijdje had ik geen zin. Vrij snel was ik dan ook weer terug bij de campervan!
Op de vierde dag hebben we de enige wandeling die open was in het park gedaan. Het was een wandeling naar de top van de Mount William. Vanaf de parkeerplaats was het nog twee kilometer naar boven lopen. Mijn conditie is er in de afgelopen vier maanden niet erg op vooruit gegaan en puffend kwamen we dan ook boven. Vanaf de berg had je een gigantisch mooi uitzicht over het gehele nationale park. WAUW! Helaas was dit de enige bezienswaardigheid die open was en daarom zijn we tegen de lunch alweer weggereden uit de Grampians. Net buiten het park was nog een uitzichtpunt waar we hebben gelunched en vooral genoten van de omgeving. Tegen het einde van de middag reden we naar Ballarat. Helaas dacht de TomTom dat een begraafplaats hetzelfde was als een camping en dus duurde het even voordat we een echte camping voor levende personen hadden gevonden. Uiteindelijk hadden we een camping gevonden en hebben we onze laatste Cider opgedronken op een geslaagde roadtrip.
Afgelopen maandag hebben we de auto weer ingeleverd bij de Travellers AutoBarn. Nadat we even in Ballarat hadden rondgekeken, zijn we onze weg terug vervolgd richting Melbourne. De afspraak met de verhuurmaatschappij was dat de auto door de wasstraat was gehaald. Zoals we in Nederland gewend zijn, is een wasstraat zo'n grote machine die je auto schoonmaakt. In Australie is een wasstraat, een tweetal mannen die je auto schoonmaken terwijl jij op het terras een kopje koffie drinkt. Een hele bijzondere bedoening. Even voelde ik me deze vakantie rijk!
Na vijf dagen campervan sliepen we gister weer in het hostel. Even wennen na vijf dagen rust! Gister zijn we op een dagtrip naar Phillip Island geweest. Dit eilandje ten zuiden van Melbourne staat bekend om zijn pinguin parade. Zo'n 35.000 pinguins van 20 cm groot komen 's avonds na zonsondergang aan wal om te slapen. Tot zonsondergang heeft de tourguide ons het eiland laten zien. Tegen 8 uur zijn we naar het strand gereden waar de pinguin parade was. Het was een mega toeristische bedoening met tribunes op het strand en zo'n 40 tourbussen. Aangezien de Japanners niet in het zand gingen zitten, konden wij mooi op de eerste rij een plekje in het zand uitzoeken. Tegen zonsondergang waren we al half onderkoeld en zagen we nog steeds geen pinguin. Uiteindelijk na een uur gewacht te hebben kwam de eerste pinguin. Een grappig bedoening aangezien ze niet in hun eentje de zee uit durfden. Ze zijn zo klein dat ze bij elke golf weer teruggeslagen worden in de zee. Na tien pogingen en in groepjes van minimaal tien kwamen ze het water uit. Helaas hebben we de ruim 35.000 pinquins niet gezien, maar bleef het aantal hangen rond de 70. Het was dus een beetje een domper. Ondanks dat was het toch wel vermakelijk om te pinguins zo te zien klunsen!
Vandaag hebben we nog een dagje doorgebracht in Melbourne en vrij weinig gedaan. Morgen vertrekken we met de dagbus van 14 uur richting Sydney voor onze laatste dagen hier in Australie! Er staat nog een dagtrip naar de Blue Mountains op het programma omdat we deze in de eerste dagen niet hebben kunnen doen door de bosbranden. Ze blijven ons achtervolgen...
Tot over een paar dagen in Nederland!
Liefs.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
